Activering en privatisering hebben de Nederlandse sociale zekerheid ingrijpend veranderd. De overheid trekt zich terug en schuift de verantwoordelijkheid voor s... » 

Activering en privatisering hebben de Nederlandse sociale zekerheid ingrijpend veranderd. De overheid trekt zich terug en schuift de verantwoordelijkheid voor socialezekerheidsuitkeringen naar de werkgevers en werknemers. Dat is duidelijk te zien bij de maximaal 104-weken durende loondoorbetalingsverplichting bij ziekte (artikel 7:629 BW) en bij de WIA. De effecten van deze twee Nederlandse wettelijke regelingen voor grensoverschrijdende werknemers en werkgevers zijn echter nog niet helder. In dit boek worden de effecten en knelpunten in grensoverschrijdende arbeidssituaties onderzocht door de genoemde Nederlandse regelingen in hun relatie tot de Europese coördinatieverordeningen 883/2004 en 987/2009 te bestuderen.

Anders dan de uitgebreide en vaak gewijzigde Nederlandse regelingen hanteren de socialezekerheidsverordeningen een beknopte en klassieke interpretatie van ziekte en arbeidsongeschiktheid en houden ze amper rekening met activering en privatisering. Door de verschillen en tekortkomingen in de Nederlandse en Europese regelingen inzake ziekte en arbeidsongeschiktheid te bepalen, wordt de lastige positie van grensoverschrijdende werknemers en werkgevers inzichtelijk.

De juridische studie van Nederlandse en Europese regelingen wordt aangevuld met talrijke voorbeelden en ervaringen van deskundigen. Zo wordt aangetoond dat de uitvoering van de wetgeving niet altijd gebeurt zoals de Nederlandse en Europese wetgevers voor ogen hadden. In het slothoofdstuk worden discussiepunten en aanbevelingen voorgelegd. Daarbij komt ook de interessante vraag aan de orde of men kan zeggen dat Nederland té veel een eigen koers vaart en daarmee indirect het vrije verkeer van personen belemmert of dat 'Europa' juist meer aandacht aan activering en privatisering hoort te besteden aangezien deze concepten ook in andere lidstaten op de agenda staan.

Over de auteur
Saskia Montebovi studeerde rechten aan de KU Leuven en is nu onderzoeker en universitair docent sociaal recht aan Tilburg University en Maastricht University. Dit boek is het resultaat van haar promotieonderzoek. «